Η διάγνωση των Διαταραχών Άγχους.

Οι διαταραχές άγχους περιγράφονται ως ομαδοποιημένες τυπολογίες συμπτωμάτων ψυχογενούς αιτιολογίας των οποίων η δράση δύναται να επεκταθεί σε συστήματα του σώματος πέραν του νευρικού. Τα βασικά χαρακτηριστικά των διαταραχών αυτών είναι ο φόβος και το άγχος. Τα δύο αυτά φαινόμενα είναι συγγενή αλλά δεν είναι όμοια. Ο φόβος είναι η συναισθηματική αντίδραση του οργανισμού σε κίνδυνο που συμβαίνει ή που είναι βέβαιο ότι θα συμβεί άμεσα. Ο φόβος ενεργοποιεί κυρίως τη σωματική προετοιμασία του οργανισμού (διέγερση αυτόνομου νευρικού συστήματος) για την αντιμετώπιση του κινδύνου μέσω του μηχανισμού φυγής-επίθεσης.

Το άγχος είναι μια διαρκής κατάσταση εγρήγορσης του οργανισμού με σκοπό τον εντοπισμό πιθανού κινδύνου που δεν υπάρχει αλλά θα μπορούσε να υπάρξει στο μέλλον. Αφορά κυρίως τη διατήρηση του σώματος και της συνείδησης σε καθεστώς εξονυχιστικής εξέτασης καταστάσεων πιθανού κινδύνου με την αύξηση της μυϊκής έντασης, την αδιάκοπη και επιφυλακτική λειτουργία της συνείδησης και την ενεργοποίηση προληπτικά αποφευκτικών του κινδύνου συμπεριφορών. Ο βαθμός ευαισθησίας των ανθρώπων στο φόβο και στο άγχος καθορίζει την εμφάνιση και ανάπτυξη των διαταραχών άγχους.

Η περιγραφή των Διαταραχών Άγχους εδώ γίνεται με σκοπό την ενθάρρυνση της αναζήτησης επιστημονικής βοήθειας για την διάγνωσή τους και όχι την υποκατάσταση της επιστημονικής βοήθειας από την αυτοδιάγνωση του επισκέπτη σχετικά με το καθεστώς της ψυχικής του υγείας. Η κατηγοριοποίηση των διαταραχών γίνονται με βάση τη φιλοσοφία της Διεθνούς Ταξινόμησης των Νόσων (ICD) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και τις τελευταίες (Μάιος 2013) τροποποιήσεις και βελτιώσεις στο Διαγνωστικό Εγχειρίδιο της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ομοσπονδίας (DSM-5).